Charlotte Mendelson hanteert hetzelfde onderwerp in haar boeken: disfunctionele families. Zo ook in deze psychologische roman. De vader is en narcist. De moeder heeft een slachtofferrol. De oudste dochter is devoot naar haar vader. De tweede dochter heeft zich gedistantieerd van haar familie en zoon uit een eerdere verhouding. Ze probeert erkenning te zoeken bij zijn vader. De vader, ooit een bekend schilder, wil een tentoonstelling van zijn werk in hun verwaarloosde huis. De opening moet spectaculair zijn. Leah heeft de regie daarover. Moeder Lucia, een beroemd beeldhouwster krijgt een uitnodiging voor de Biennale in Venetië en trekt de aandacht van een Pakistaanse politica, met wie zij een verhouding krijgt. Afwisselend worden deze personen geportretteerd, met de meeste aandacht voor Lucia. Het verhaal is rommelig en bevat weinig humor. Wat resteerst is een depressief beeld van een familie.