Frits Wolthuis was zeventien toen hij als medewerker van Stork in Hengelo zag hoe zijn leidinggevende Frits Loep werd meegenomen voor verhoor. Een paar dagen later werd Loep gefusilleerd. In de Twentse Storkfabrieken begonnen op 29 april 1943 de April-meistakingen, als protest tegen het voornemen van de Duitse bezetter om alle Nederlanders die drie jaar daarvoor onder de wapenen waren geweest, in krijgsgevangenschap naar Duitsland weg te voeren. Razendsnel verspreidden de stakingen zich over het land. Sinds het eind van de negentiende eeuw hadden niet zoveel mensen tegelijk het werk neergelegd. Na de Tweede Wereldoorlog hebben de stakingen relatief weinig aandacht gekregen. Frits Wolthuis kon dat nooit verkroppen. Zijn dochter, zelfstandig journaliste Petra Wolthuis, wil met dit prachtig vormgegeven, toegankelijke en rijk geïllustreerde boek de stakingen meer bekendheid geven. Ze doet verslag van de aanleiding, het verloop en de gevolgen van de stakingsacties. Met een alfabetisch overzicht van de Nederlanders die ten gevolge van de stakingsacties werden gedood of nog altijd zijn vermist.