Bundel columns over taal van cabaretière en schrijfster Paulien Cornelisse [1976]. De verzameling van ruim honderd korte teksten is de opvolger van bestseller 'Taal is zeg maar echt mijn ding'*. Veel van de stukken verschenen elders in andere vorm, zoals in 'NRC.next', 'Klare Taal' of als gesproken column op de radio. Enkele columns zijn voorzien van tekeningen van de auteur. Ook in dit boek analyseert en fileert Cornelisse ons moderne taalgebruik, niet als taalpurist, maar als liefhebber. Ze schrijft over gekke uitdrukkingen en gesprekken die ze in de trein opvangt, of hoe onze taal verandert onder invloed van moderne communicatiemiddelen. Kakweurden, stopwoorden, Duitse woorden, voetbaljargon en het taalgebruik in de politiek, op televisie en in de reclame zijn onderwerp van verbazing. Ook nieuw idioom komt aan bod, zoals 'hard' als het nieuwe 'vet'. Over scheldwoorden en schuttingtaal wordt eveneens geschreven en wat zeg je eigenlijk tijdens het sociaal zoenen? Vermakelijk en herkenbaar proza voor liefhebbers van taal. *zie voor herdruk a.i.'s deze week.