Het motto is van W.B. Yeats waarin hij beschrijft hoe een kind door feeën uit de reële wereld verwisseld wordt door een sprookjesachtig wezen. Dat is de jonge, excentrieke Vivian die in Dublin in het huis van haar overleden oudtante gaat wonen. Elke dag zwerft ze door de stad op zoek naar een poort die haar in de wereld brengt waarvan haar ouders zeiden dat ze vandaan kwam. Ze laat zich volledig leiden door toevallige ontmoetingen en observaties. 's Avonds tekent ze de route uit op zoek naar een betekenis die ze niet vindt. Totdat ze in een advertentie laat weten dat ze op zoek is naar een vriendin die Penelope heet en van praten houdt want 'ik heb niet veel te vertellen'. In dit debuut speelt taal een belangrijker rol dan plot. Naast lijstjes met talloze opsommingen gebruikt de auteur veel personificaties die de sprookjesachtige leefwereld accentueren. Het is vermakelijk hoe ze verschillende ontmoetingen typeert: mensen die op haar wereldvreemde gedrag agressief reageren of mensen die haar serieus blijven nemen. Een humoristische en verrassende manier om Dublin te leren kennen. Met leesclubvragen.