Op verzoek van haar vader gaat de Engelse verpleegkundige Gemma een oude boerderij van een overleden neef in Frankrijk renoveren waarbij ze hulp krijgt van een jonge aannemer. In die boerderij ontdekt ze een kistje met een gouden klaproosbroche en twee stapels brieven. De brieven zijn geschreven door de Engelse vrijwillige verpleegster Alice Le Breton die in de Eerste Wereldoorlog in Frankrijk werkte in een veldhospitaal aan de frontlinie bij Amiens. Gemma ontdekt hoe hun levens op elkaar lijken qua beroep, liefde, en verlies ondanks de eeuw tijdverschil. Een goed leesbaar verhaal waarin twee sterke vrouwen beseffen dat het nooit te laat is om te worden wat je wilt zijn. Daarbij krijgt de lezer naast enige romantiek een realistisch beeld van een oorlogsveldhospitaal met beperkte middelen. De inhoud van de brieven worden niet in briefvorm weergegeven maar als een verhaal.