De auteurs bekritiseren in dit boek het huidige klimaatbeleid van landen die enkel inzetten op zonne- en windenergie. Deze energiebronnen zijn wispelturig en hebben een laag rendement, waardoor energiecentrales noodzakelijk blijven om het elektriciteitsaanbod af te stemmen op de vraag. Aangezien deze meestal nog op fossiele brandstoffen draaien, kan op deze manier de CO2-uitstoot nooit snel genoeg omlaag gebracht worden om een klimaatramp af te wenden. Zij pleiten er dan ook voor om voor dit doel kerncentrales te bouwen en stellen Zweden en Frankrijk als voorbeeld, waar deze decennia geleden al gebouwd zijn. Dit betoog is helder en duidelijk en zou juist door een klein land als Nederland ter harte moeten worden genomen, aangezien hier de ruimte ontbreekt voor de vele zonne- en windparken die nodig zijn om onze energiebehoefte te dekken. Omdat we in de toekomst ook niet meer beschikken over een eigen aardgasreserve, zullen we de optie van kernenergie serieus in overweging moeten nemen om energie betaalbaar te houden en niet afhankelijk te worden van landen met twijfelachtige regimes. Dit boek geeft een realistische kijk op de energietransitie, waar politici zich tot op heden nog niet aan gewaagd hebben. Het boek is voorzien van illustraties in zwart-wit en een aantal eindnoten.