Gunilla Ladberg is een Zweedse onderwijspsycholoog met een bijzon­dere belangstelling voor de mense­lijke hersenen. Want daarmee beden­ken we de prachtigste dingen. Maar de hersenen behoren ook tot onze kwetsbaarste organen. Je hoeft geen Alzheimerpatiënt of verkeersslacht­offer of andere ongelukkige te zijn om dat te weten.
Onze hersenen en het zenuwstel­sel, ons hele organisme, werken met uiterst subtiele elektrische stroom­pjes. Moeten we daarin gaan lopen storen? Nou nee, een zinnig mens doet dat niet.
Toch is dat wat wij met onze draadloze technologie aan het doen zijn. Vraag het maar aan de vrije we­tenschap.
Erger is, de technische gemeen­schap, overheden, geldelijk en militair belang duwen het door. Nog erger: wijzelf doen voluit mee.
Zweden was er heel erg vroeg bij met de digitale en draadloze revolutie. Gunil­la Ladberg sprak allerlei verschillende mensen in de samenleving van haar land, jong en oud, man en vrouw, die er last van begonnen te ondervinden. Ze zijn elektrohypersensitief. Zij to­nen de doffe keerzijde van de oogver­blindende medaille en vormen onge­wenst een 'vroege waarschuwing' voor de rest van de wereld – die vol is met de prachtigste dingen.