De auteur is freelance journaliste, collega en kennis van de hoofdpersoon. Zij beschrijft in dit boek de strijd om het herstel van journalist Peter d'Hamecourt, bekend als NOS-correspondent in Moskou en schrijver van boeken over Rusland en de Russen, na een herseninfarct. Het infarct kreeg hij toen hij zich in Frankrijk op het platteland had teruggetrokken. d'Hamecourt had dagboeken gemaakt gedurende het revalidatieproces. In het boek spelen zijn vrouw Zoya, familieleden, vrienden maar ook de interviews met de behandelaars in de revalidatiekliniek zoals de revalidatiearts, de fysiotherapeute (brain manager) en verpleegkundige een belangrijke rol. De auteur mocht alles in de dagboeken en ook enige persoonlijke brieven zonder enige restrictie gebruiken. Het boek eindigt met een beschrijving van een lezing die d'Hamecourt rechtopstaand gaf in theater Concordia in Enschede samen met de musicus Oleg Lysenco. Dit beeld geeft een (voorlopige) culminatie in het geslaagde revalidatieproces. Het boek leest gemakkelijk. Het heeft geen afbeeldingen en geen index.