In de lente van 1963 komt Lizzie naar Londen om een kookcursus te volgen. Het is de bedoeling dat ze daarmee haar kans op een geschikte echtgenoot vergroot. Sinds Lizzie een klein meisje was, droomde haar moeder over het organiseren van een perfecte bruiloft voor haar enige dochter. Met plezier ontsnapt Lizzie aan de controle van haar moeder en ze maakt nieuwe vrienden. Ze begint in te zien dat het leven een stuk beter kan zijn als ze niet meegaat in de plannen van haar ouders. Hetzelfde denkt Hugo, een man met een titel en een carrière in de rechten. Hugo heeft ook een toekomstscenario uitgewerkt door zijn vader maar hij offert alles op om meubelmaker te worden. Twee jonge mensen moeten veel uitdagingen overwinnen om het leven te leiden dat ze willen. Het verhaal is naïef en ongecompliceerd maar het heeft zekere charme die vooral in het weergave van het dagelijks leven ligt, met speciale aandacht voor eetgewoontes in die periode. Ook is interessant hoe de auteur (1952) verschillende relatiesoorten verkent en laat zien hoe mensen op diverse manieren voor elkaar kunnen zorgen.