De zeventigjarige weduwnaar Melchior Bastiaanse leeft in het dorpje Sloterdijk, thans opgeslorpt door Amsterdam en de aanleg van de A10. Op een dag staat een meisje van zeven in zijn tuin die beweert een ijsvogel te hebben gezien. Melchior gaat met het meisje op zoek naar haar moeder die bij een bushalte zit. De jonge vrouw blijkt te zijn weggelopen bij haar agressieve echtgenoot. Moeder en dochter vinden opvang bij Melchior die ook beheerder is van de oude kerk in het dorp. Melchior sleept een geheim met zich mee uit het verleden. Als elfjarige had hij ruzie gekregen met Micha die in een gat in het natuurijs was gevallen. Melchior was de jongen achterna gesprongen doch heeft hem niet kunnen redden. Toch wordt Melchior de held van het dorp. Melchior blijft geplaagd door een schuldgevoel: hij beschouwt zichzelf als verantwoordelijk voor de dood van Micha. Origineel is dat de ik-verteller van het verhaal de ijsvogel is die Melchior zestig jaar lang heeft gevolgd. Het is het meisje van zeven dat Melchior opnieuw 'leert' naar de ijsvogel te kijken, als symbool voor een betere wereld. Een compacte levensles van een culinair journalist-psycholoog (1973) in een originele setting.