De hele wereld lijkt te veranderen voor de jonge ouders als bij hen een zwaar gehandicapt kind wordt geboren. De moeder beschrijft op openhartige wijze hoe medici zich over hun zoontje buigen in verband met het nog onbekende ziektebeeld, hoe ze moeten vechten om gedaan te krijgen wat zij als ouders willen, hoe zij tot acceptatie zijn gekomen van dit aanvankelijk onverwachte gebeuren. Een boeiend verhaal, waarin duidelijk wordt wat de ouders doormaken, waarin moeilijkheden op indringende wijze worden beschreven, maar waarin ook positieve ervaringen duidelijk naar voren komen. De schrijfster houdt zó een pleidooi voor thuisverpleging, vooral in de door haar beschreven periode van 0 tot 6 jaar (2004 tot 2010). Het is dan ook een uitstekend boek om steun te bieden aan ouders en andere opvoeders en verzorgenden onder soortgelijke omstandigheden. Een door de vlotte stijl gemakkelijk te lezen boek, dat toch ook inlevingsvermogen vergt. Het zal andere ouders in dezelfde situatie helpen om ook zelf keuzes te maken en tenslotte blij te zijn met hun kind met zijn lichamelijke en/of geestelijke beperkingen. De schrijfster publiceerde eerder over haar zoontje 'Job : een zeldzaam jongetje' (2007)* en ' Job zegt koekemokke' (2009)**.

*2008-10-0-078; **2009-41-5694 (2010/12).