Sophia Blyden (1993) is (spoken word) dichter, schrijver, programmamaker en host, met Arubaanse roots. Ze studeerde Nederlands in Leiden. Dobberen is haar poëziedebuut, 33 gedichten, die op verschillende plekken overigens sterk op prozateksten lijken. Blyden vergelijkt zichzelf, symbolisch uiteraard, met een kikker, zowel op land (realiteit) als in het water (fantasie) levend. Een viertal gedichten heeft de titel ‘Saga’, waarin ze de tussenruimte tussen meisje en moeder onderzoekt: ‘ons kind bestaat nog niet maar je danst / al met haar in de kamer’. Deze thematiek maakt dat haar gedichten waarschijnlijk vooral vrouwen aanspreken. Blydens taal is doorspekt met Engels: the moms of Instagram, in a non-perry way, we loved it’s cause of the light – en dan zijn we net twee gedichten op weg. Ondanks leuke formuleringen en aardige gedichten – neem ‘emotional support dog’: ‘mijn therapeut zei dat mijn relatie ongezond was / dus toen maakte ik het uit’ – is de bundel wat onvoldragen, onevenwichtig. Het is wel een bundel die doet uitzien naar komend werk van deze schrijfster.