De auteur (1967) kiest niet de gemakkelijkste weg. Hij borduurt niet voort op het succes van 'Joe Speedboot', maar zoekt een eigen weg, vol verdieping en vernieuwing. In een fictief Russisch stadje aan de rand van de steppe tobt een politiecommissaris met zijn identiteit. Een groep vluchtelingen komt na een barre tocht meer dood dan levend in het stadje aan. De lotgevallen van al deze stervelingen komen in een krimi-achtige setting bijeen. Het verhaal wordt fragmentarisch verteld en bouwt zich langzaam op, met toenemende spanning. Wieringa beheerst dat perfect. De parallellen met het Oude en Nieuwe Testament, de thema's van verlossing, offer, beloofde land, uitverkorenheid en de vele symbolische verwijzingen naar jodendom en andere religies moeten het verhaal een filosofische dimensie geven, die niet oninteressant, maar soms wat gewild is. Wieringa rijgt pareltjes van formuleringen aaneen met clichématiger taalgebruik en af en toe onhandigheden. Dit neemt niet weg dat dit boek leest als een detective en ver uitsteekt boven de middelmaat. In 2016 maakte de Duitse regisseur Philipp Becker een toneelbewerking voor NTGent.