Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog zijn de spanningen tussen Duitsland en Rusland hoog opgelopen en het neutrale Zweden zoekt naar nieuwe veilige scheepsroutes langs de grillige kust. De talentvolle, maar contactgestoorde dieptemeter Lars Tobiasson-Svartman krijgt de geheime militaire opdracht een route in kaart te brengen. Svartman (die zelfs slaapt met zijn peillood) bekijkt alles, ook zijn persoonlijke leven met zijn vrouw, vanuit maten en afstanden. Alleen zo houdt hij de wereld beheersbaar en op afstand. Tijdens zijn opdracht ontmoet hij op een klein onbewoond lijkend eilandje een daar alleenwonende vrouw die hem totaal uit het lood brengt. Onvermoede, onpeilbare dieptes en impulsen komen in hem boven en leiden tot een reeks onafwendbare, zelfs gewelddadige gebeurtenissen. Mankell zit de hoofdpersoon zo dicht op de huid dat zelfs het lezen over hem een claustrofobische, benauwende ervaring wordt. Sobere, goed geschreven, mooi gecomponeerde, meervoudig gelaagde psychologische roman over dieptes en afstanden, met name op het menselijk vlak, en leven op en bij de zee (Mankell werkte van zijn zestiende tot zijn achttiende op een schip). Geen Wallander, geen echte thriller, wel met misdaadelementen, beklemmend, spannend en mooi. Kleine druk.