Leyla is de dochter van een jezidische Koerd die sinds 1980 in Duitsland verblijft en een Duitse moeder. Als peuter gaat zij voor de eerste keer naar het geboortedorp van haar vader om daar haar grootouders en andere familie te ontmoeten. Vervolgens brengt zij de schoolvakanties (titel!) elk jaar door bij de familie in het noorden van Syrië, dat eigenlijk Koerdistan is, maar dit land wordt niet erkend. De inwoners worden al sinds jaar en dag vervolgd, gediscrimineerd en zelfs vermoord. Voor Leyla stelt zich de vraag naar haar identiteit en waar haar hart ligt. Othmann (1993) beschrijft in deze existentiële, deels autobiografische roman haar worsteling met haar identiteit en de gevolgen van de bloedige oorlog in Syrië, alsook de verschrikkelijke onderdrukking en moordpartijen op haar volk. Een ingetogen en trage vertelstijl, die niet leidt tot verveling, maar tot meer begrip van haar situatie en plaatsvervangend voor de situatie van vele volksgenoten en andere vervolgden, maakt deze roman zowel qua literaire alsook qua inhoudelijke kwaliteiten zeer aanbevelenswaardig.