Onderhoudende en filosofische roman van de Duitse schrijfster (1971, Erfurt), een mengeling van een Berlijnse detectiveroman, een SF-roman die in de nabije toekomst speelt en een dystopie. De centrale thema's zijn de identiteitsvragen rond kunstmatige intelligentie, in dit geval bij robots met menselijke eigenschappen (hubots), de spiegelingen tussen mens en robot en (gesimuleerde) liefde. In Berlijn heeft iedereen een bijna maximale behoeftebevredingsgrens bereikt dankzij de keus voor op maat geprogrammeerde partnerrobots die in bijna niets van menselijke wezens zijn te onderscheiden. Toch plegen veel mensen uit vervreemding zelfmoord. De begrafeniskosten dreigen de pan uit te rijzen en om dat te voorkomen wordt de superslimme politierobot Roberta als experiment ingezet om degenen te vinden die voor die kosten verantwoordelijk zijn. De casus waarin ze zich vastbijt, is nogal bureaucratisch en wijdlopig uitgewerkt. Intrigerender zijn de bespiegelingen over bovengenoemde thema's (vooral de relatie mens-machine), waarin het perspectief van Roberta op het menszijn nog het meest interessant is.