De Oostenrijkse auteur (1954) rechercheerde vier jaar in Brussel voor dit boek en toonde zich in serieuze essays fervent aanhanger van een supranationaal Europa. Maar zijn elegant geschreven, knap gestructureerde en ideeënrijke politieke roman maakt een veeleer ironische of zelfs satirische indruk. Het verhaal draait om het organiseren van de 50e verjaardag van de Europese Commissie om het kelderende imago op te krikken. De aangewezen organisator lanceert het idee Auschwitz daarvan het middelpunt te maken omdat volgens hem de EU immers uit het afgrijzen voor het Nationaalsocialisme kon ontstaan (en waarom dus ook niet meteen een nieuwe Europese hoofdstad gebouwd op het KZ-terrein?). Maar het verhaal heeft nog veel meer lagen en lijnen, waardoor we kennismaken met vele personages van binnen en buiten het Brusselse ambtenarenapparaat. Menasse laat zien hoe toch telkens weer nationale belangen prevaleren en vooral hoe privé tot politiek wordt en omgekeerd. En dat maakt het boek tot de geestige en onderhoudende page-turner die onlangs de prestigieuze 'Deutscher Buchpreis 2017' kreeg toegekend.