Thomas Stangl (1966), die filosofie en Spaans studeerde, is een gelauwerd Oostenrijks auteur. Hij schreef romans en essays, en nu deze imponerende, prachtig uitgegeven surrealistische verhalenbundel rond filosofische en existentiële vragen. Wat is het leven, de dood. Wat is normaal, hoe gaan mensen met elkaar om. Wat betekent dit allemaal. Stangl poneert de vraag, geeft richting aan de discussie, soms een antwoord. Vaststaande antwoorden? Zeker niet. Stangl beschrijft fragmenten van levens van de meest uiteenlopende mensen, van kinderen tot volwassenen en ouden van dagen, zieken, braven en kwaden. Zonder begin, zonder einde. Losstaande fragmenten die toch met elkaar verweven blijken. Die van simpele dagelijkse situaties veranderen in bedreigende, verwonderlijke surrealistische scènes en droomwerelden. Die alleen maar meer vragen en discussies oproepen. Stangls vloeiende, directe stijl met de nodige humor en de gekozen fragmenten maken de gestelde vragen toegankelijk en inzichtelijk, maar de bundel in hoog niveau literair Duits vraagt wel wat van de lezer. Open begin, open einde. Elk verhaal. Losstaande en tegelijk vervlochten verhalen. Hoogacademisch, wel toegankelijk niveau. Lange zinnen. Klopt filosofisch, constructief helemaal.