Tonia is geboren op zee en beleeft een heerlijke kindertijd aan boord. Als zij als 14-jarige op kostschool zit, komen haar ouders, botanisten, om het leven, waardoor ze een groot vermogen erft. Wanneer ze als volwassen vrouw met de dochter van haar halfzus naar de bioscoop gaat, kan ze niet voorkomen dat het meisje wordt doodgeschoten. Ze voelt zichzelf dusdanig schuldig dat dit haar verdere leven blijvend beïnvloedt. Als boetedoening doet ze afstand van haar erfenis en gaat om de kost te verdienen het wasgoed van andere mensen strijken. Ze blijft op zoek naar de aanleiding van de schietpartij om een verklaring en verlossing te vinden, die ze uiteindelijk op onvoorziene wijze krijgt. Ofschoon de gegevens van dit verhaal absurd aandoen en de voorvallen soms buitenissig zijn, wordt het nergens ongeloofwaardig. De reden daarvoor is de ongewoon intelligente en poëtische stijl die Heinrich Steinfest hanteert. Zijn erudiete en weelderige taalgebruik weet de lezer met dit bijzonder knap gecomponeerde verhaal dat zeer evenwichtig in elkaar zit en van hoog niveau is makkelijk te boeien.