In een kleine, niet met naam genoemde, stad waar de meesten elkaar kennen al is het maar vluchtig of van zien, staat op een dag een jonge vrouw op het dak van een flat, klaarblijkelijk om te springen (Titel!). Daarmee veroorzaakt zij een massale toeloop van gaffers, maar meer nog gaat het leven van een aantal mensen daardoor veranderen, zowel ten goede alsook ten kwade. Dit is de tweede roman van de Zwitserse schrijfster Simone Lappert en stond op de shortlist voor de Zwitserse boekenprijs. Lappert hanteert een verteltrant die werkt als een episodische film waarbij de levens van tien andere mensen, die elkaar niet of nauwelijks kennen, verweven worden tot een geheel. Dit gebeurt quasi toevallig en los van elkaar en met een taalgebruik dat zo meeslepend is, dat het als het ware lijkt op een film, maar een die zich in het hoofd van de lezer afspeelt. Door de vaart er zo in te houden worden de verschillende karakters niet al te zeer uitgediept, maar genoeg om bij de lezer de kerngedachte over te brengen, dat een gebeurtenis niet op zichzelf staat. Zeer aanbevelenswaardig.