Als Said-Al-Wahid van een podiumdiscussie uit Mainz terugkeert naar zijn vrouw en zoon in Berlijn krijgt hij bericht van zijn broer uit Bagdad dat hun moeder stervende is. Hij reist voor het eerst sinds 2014 weer naar zijn geboorteland. Onderweg komen zeer pijnlijke herinneringen in hem boven. Zijn vader is gefolterd en vermoord in het Irak van Saddam Hussein en zijn zuster en haar familie zijn later bij een bomaanslag om het leven gekomen. Oorlog, foltering en verlies hebben hem gevormd. En zijn ervaringen als vluchteling en migrant die in het dagelijkse leven voortdurend het racisme ervaart zijn zeer heftig. Hij heeft zich zojuist als schrijver gevestigd. Soms weet hij niet of zijn herinneringen waar zijn of niet en er bevinden zich grote gaten in zijn gedachten maar hij besluit dat een vermenging van 'Dichtung und Wahrheit' voor een schrijver geen probleem hoeft te zijn. Ondanks de zware onderwerpen is de roman zeer toegankelijk en poëtisch geschreven. Dit is de zesde roman van de in 1973 in Bagdad geboren en inmiddels in Duitsland wonende auteur.