Spelen de romans van Koch zich vaak af in 'gewone' milieus, deze roman situeert hij in het moderne artiestenmilieu. Miriam, een jaar of veertig en met twee kinderen, is getrouwd met een bijna 'volmaakte' idealistische filmregisseur, die dus altijd geldgebrek heeft. Ze weet zich omringd door een paar op haar echtelijk geluk jaloerse vriendinnen, door zogenaamde vrienden met kunstenaarsidealen, terwijl ze zich steeds meer een buitenstaander gaat voelen. Voldoende voorwaarden om een fikse midlifecrisis te ontwikkelen. Ze vlucht van huis naar een zonnig Spaans oord, ontmoet een beroemde filmster, gaat vreemd of denkt er aan, maar komt uiteindelijk gelouterd op het honk terug. De roman heeft alles in zich van een zedenschets. Koch (1953) grossiert in treffende observaties, fileert scherp maar met mededogen de zwakke kanten van zijn personages en heeft geen goed woord over voor het subsidiesysteem in de filmindustrie. Het verhaal zit vol verrassende wendingen, en is heel ironisch over de poses in het kunstenaarsmilieu en de clichébeelden waar de personages mee rondlopen. Meeslepend geschreven.