Na de mislukte zelfmoordpoging van hun geesteszieke moeder komen de twee zusjes Edith (16) en Mae (14) in huis bij hun vader, een bekende schrijver in New York City. Zij kennen hem niet en terwijl Mae blij is om nu bij haar vader te zijn, wil Edith terug naar Louisiana om voor haar moeder te zorgen. Dat veroorzaakt een verwijdering tussen de twee door hun moeder toch al danig beschadigde zusjes. Edith loopt weg samen met een vriendje en haalt haar moeder uit de inrichting. Mae, sprekend haar moeder, raakt verwikkeld in een bijna incestueuze relatie met haar vader die haar als nieuwe muze ziet. Het verhaal springt heen en weer in de tijd en wordt in korte hoofdstukjes door vele personages verteld, wat onrustig lezen is. Dat komt ook door de veelheid aan problemen die worden aangekaart: de burgerrechtenbeweging in de VS in de jaren zestig, het creatieve schrijfproces en de vele traumatische familierelaties (geesteszieke moeder versus dochters, vader versus dochters, zussen onderling) enz. Een beklemmend, deprimerend verhaal. Debuut, maar zeker niet slecht geschreven en boeiend ook.