Joost Oomen (1990) is dichter en performer. Met dit korte verhaal debuteert hij als prozaschrijver onder de vleugels van De Wintertuin. Deze organisatie stimuleert de ontwikkeling van jonge schrijvers sinds 2014 door uitgave van de reeks 'Wintertuin chapbooks' (een al zeer oude vorm van kleine goedkope boekjes), waarvan dit het elfde deel is. Oomen vertelt in 15 hoofdstukjes van enkele pagina's het verhaal van een Libische jongen (bootvluchteling) en een Spaans meisje die voor elkaar bestemd hadden kunnen zijn en die elk een vreemd voorwerp bezitten. De jongen bewaart het glazen oog van een door een droneaanval omgekomen terrorist en het meisje de verbrande pols van de chauffeur van een gastankvrachtwagen die bij een camping is ontploft. Het verhaal heeft een hoog fantasygehalte en laat in de kern onverteld wat Oomen wil uitdrukken. Het verhaal is in mooie heldere taal geschreven en als budgetboekje zeer smaakvol uitgegeven.