Moderne poëzie die de wereld beschrijft, waar de ik-persoon zich geen onderdeel van lijkt te voelen. De ik-persoon aanschouwt de wereld voornamelijk en beschrijft deze aan de hand van beelden en momenten die vaak geen (direct) causaal verband hebben. Slechts delen van situaties worden beschreven, waardoor de lezer wordt uitgenodigd de rest zelf in te vullen. Weinig emoties worden beschreven, wat de suggestie wekt van een objectief kijkende blik, maar de veroordelende taal verraadt een sterk subjectieve, geopinieerde, negatieve blik. Als resultaat wordt de lezer ook gestuurd naar een negatieve invulling. De stijl en de taal zijn gemakkelijk te volgen, terwijl het fragmentarische aspect en het sterk wisselen tussen beelden juist minder ruimte geeft voor de lezer om vloeiend meegevoerd te worden. Het oordeel over deze poëzie zal erg persoonlijk zijn; het kan heel sterk aanspreken, of absoluut niet. Derde uitgave van Wuck die het Nederlands kampioenschap poetryslam (2012) en de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs (2013) won en werd genomineerd voor de C. Buddingh'prijs (2013).