Een erfenis van een rijke oom stelt de naamloze ik-figuur in staat zijn saaie baan op te geven en te gaan wonen in een comfortabel appartement. Maar die materiële vrijheid verlost hem niet van zijn wanhoop over de zinloosheid van het leven en zijn angstgevoelens. In plaats van zijn vleugels uit te slaan, trekt hij zich steeds verder terug. Een kortstondige liefdesrelatie loopt spaak en als het geweld van elkaar bestrijdende revolutionaire groepen door de straten giert, leidt dat tot een steeds nadrukkelijker isolement. Een royale alcoholconsumptie vormt zijn enige uitvlucht en draagt bij aan de visioenen die hij gaandeweg steeds meer krijgt. De Roemeens-Franse Ionesco (1909-1994) is vooral bekend als auteur van absurdistisch toneel in de jaren '50 en '60, metafysische angst is een belangrijk thema in zijn werk. De solitair (1973) is zijn enige roman, een in kale stijl geschreven boek met een hoog filosofisch gehalte. Jeanne Holierhoek herzag voor deze nieuwe uitgave haar vertaling uit 1993 en schreef een korte terugblik ter aanvulling op haar nawoord van destijds.