Abel woont al heel zijn leven in Reclesme (Frankrijk). We volgen hem vier seizoenen: zijn dagritme is hetzelfde: vroeg opstaan, eten, de koeien melken, de geiten naar het veld brengen, mopperen op zijn ééntonig bestaan. Hij doet zijn boodschappen in het dorp (ook een vaste rite): koopt vlees bij Adeline, brood en een borreltje in de kroeg. Daar wordt hij steevast geplaagd vanwege zijn voornemen om verre reizen te maken (heel zijn boekenkast staat vol met reisgidsen). Hij gaat onder een boom zitten en begint aan zijn laatste reis. Realistisch, zij het licht-karikaturaal, getekend in blauw-, zwart- en grijstinten. De gedeeltes waarin hij wegdroomt, zijn warm ingekleurd. Teksten in ballonvorm. Een eenvoudig verhaal, wél met een boodschap. Weer eens iets héél anders.