Na de Franse tijd heerste er grote armoede en werkeloosheid in Nederland. In een stad als Leiden was de helft van de bevolking afhankelijk van de bedeling. Ter bestrijding van dit kwaad werd in 1818 de Maatschappij van Weldadigheid opgericht. Haar doel was om de paupers 'uit de diepte hunner ellende en verbastering allengskens op te heffen.' Daartoe werd in Drenthe een zogeheten kolonie gesticht: er werden woeste, onontgonnen gronden aangekocht waarop door plaatselijke commissies aangewezen gezinnen werden gehuisvest in fatsoenlijke woningen met een lap grond waar aardappelen verbouwd konden worden. In deze studie, die leest als een roman, wordt de oprichting en de geschiedenis van de eerste kolonie (Frederiksoord) gedurende de eerste vijf jaren van maand tot maand gevolgd. Successen en tegenslagen wisselden elkaar af, waarbij de tegenslagen in de meerderheid waren: misoogsten, tegenvallende opbrengsten in jaren dat de oogst wél goed was, uitbraak van besmettelijke ziekten, kolonisten die niet wilden deugen. Met een aantal afbeeldingen in zwart-wit en verschillende registers op personen, begrippen en plaatsnamen. Ongewijzigde herdruk.