‘Een perroen (Frans: perron) is een hardstenen zuil met daarop een bol in de vorm van een pijnappel en een kruis. Het Waalse woord perron is een vergrotingsvorm van pierre (steen), een grote steen dus.
Perroens zijn te vinden in plaatsen die behoorden tot het vroegere Prinsbisdom Luik, met name in de zogenaamde Goede Steden (of Bonnes Villes). Het is een symbool van vrijheid en autonomie. In veel steden markeerde de perroen de plaats waar recht werd gesproken. De oorsprong van het symbool is duister en wellicht heidens.
In de stad Luik markeerde de perron de plaats waar wetten en verordeningen werden afgeroepen. Op den duur symboliseerde de perroen autonomie en zelfstandigheid, eerst van de bisschop en later van de stad. In de 14e eeuw mochten alle Bonnes Villes van het prinsbisdom een perroen oprichten.
De perroen van Luik is de bekendste perroen, maar ook in Maaseik, Hoei, Herve, Verviers, Sart (in de gemeente Jalhay), Stavelot, Theux, Wezet, Bilzen, Hasselt, Tongeren, Borgloon, Sint-Truiden, Herk-de-Stad, Maastricht, Stokkem en Bree staan nog altijd perroens.’