Over de val van Rome is sinds Gibbon (1776) al veel geschreven. De meeste auteurs zochten de oorzaak bij de Germanen (300-400), Hunnen (350-450), Wisigoten (410) of Ostrogoten (500). Goldsworthy benadrukt de burgeroorlogen van de derde eeuw, andere interne conflicten en de mislukte poging van de oostelijke keizer Justinianus (527-565) om het Westen te heroveren. Hij beschouwt de verovering van de 'Afrikaanse graanschuur' door de Vandalen (429-442) als de zwaarste slag. De verklaringen voor de val vormen slechts een onderdeel van zijn lange relaas over de periode van 161 tot 640 na Christus. Hij vertelt over zeer veel andere onderwerpen zoals de eerste handelscontacten tussen Rome en China in 166, ten tijde van Marcus Aurelius, althans volgens Chinese bronnen. Of over Perzië, de nieuwe vijand in de derde eeuw, die de economie van het rijk zwaar onder druk zette. Maar te weinig over de afname van de bevolking, het dalend aantal eigen soldaten en de opname van Germaanse soldaten om de grenzen te verdedigen tegen Germanen en andere invallers. Een boek met prachtige kaarten en kleurenafbeeldingen, schema's, een gedetailleerde chronologische tabel, veel details en personalia over keizers en vreemde invallers, maar te weinig focus op de oorzaken zelf van de val.