De novelle begint met een tekst die veel weg heeft van een gedicht. Hierin vertelt Michael, de hoofdpersoon, dat hij heeft gezien hoe zijn vader zijn moeder vermoordde. Maar uit een door zijn moeder geschreven briefje blijkt dat zij het gezin, bestaande uit twee jongens en een meisje, in de steek heeft gelaten. Michael raakt verscheurd door twijfel. Wat is de juiste waarneming: heeft zijn moeder het briefje wel geschreven en heeft hij gezien wat hij denkt gezien te hebben? Michael belast zich met de zorg voor het gezin. De vader raakt op de achtergrond; in de loop der jaren ontstaat er een broeierige sfeer tussen de gezinsleden. De twijfel van Michael wordt die van de lezer. Niet de weergave van de feiten tekent het verhaal, maar de heel subtiel aangebrachte aan- en verwijzingen, de talloze suggesties, parallellen en vermoedens. Beelden spelen hierbij een belangrijke rol. Een verhaal met een open eind. Vond er moord, agressie en incest in dit gezin plaats? Of overheersten bij Michael de zorgzaamheid en de goede bedoelingen? Vraagt om aandachtige lezing. Heruitgave met illustraties in kleur van Sylvia Weve.