De hoofdstelling van de Duits-Amerikaanse filosofe Hanna Arendt (1906-1975) in haar hoofdwerk over de menselijke conditie is dat van alle karakteristieke verrichtingen van de mens niet het doen, dat is gericht op het bevredigen van lichamelijke behoeftes, en ook niet het werk, met als doel de productie van gebruiksvoorwerpen, maar het handelen is, in de brede betekenis die dat had in een Griekse polis. Het handelen vormt een blijvende bron van betekenis in het leven van de mens. Ze waarschuwt dat door technologische vooruitgang en sociale atomisering het handelen dreigt te worden gemarginaliseerd. Geschreven in de roerige jaren zestig van de twintigste eeuw heeft dit boek nog niets aan relevantie ingeboet. Het is op een formidabele wijze vertaald en uitgebracht in een verzorgde uitgave in gebonden uitvoering met leeslint en stofomslag. Met zo'n mooie vertaling zal het de interesse van velen belonen. Met een groot aantal verklarende en toelichtende eindnoten en afzonderlijke registers op personen en onderwerpen. Deze herdruk heeft een nieuwe vormgeving, maar is inhoudelijk onveranderd. Ongewijzigde herdru