Leidinggevenden wordt steeds vaker een gebrek aan zelfinzicht en zelfingenomenheid verweten. Dit zou de reden zijn voor verloop onder medewerkers, vertraging van projecten, en directies en HR die constateren dat nieuwe leidinggevenden niet brengen wat nodig is. Maar klopt dit beeld wel?

Als assessment psycholoog en personal coach ziet Danny Mullenders iets anders: leidinggevenden die meer dan bereid zijn anderen te helpen en zich inzetten voor goede resultaten. Doordat de wereld dubbelzinniger en onzekerder is geworden, komen leidinggevenden vast te zitten in hun eigen kijk op de zaken en verwachtingen van anderen. Meer dan ooit hebben leidinggevenden van doen met complexiteit en ambiguïteit. Ze missen grip en regie en schieten daarbij steevast in dezelfde reflex: voor één en dezelfde oplossing kiezen.

Maar Mullenders ziet ook leidinggevenden die zich effectief en ontspannen in hun rol bewegen. Zij beheersen de kunst van niet kiezen. In ‘De kunst van niet kiezen’ reikt Mullenders vier persoonskenmerken aan om effectief met complexe of tegenstrijdige situaties om te gaan: zelfinzicht, evenwicht, ruimdenkendheid en empathie. De opmerkelijke inzichten en praktijkverhalen geven een boeiende inkijk in de psychologie van leiderschapsparadoxen van nu. Leidinggevenden leren om wendbaar te navigeren in complexe en ambigue situaties, zodat ze prettiger en meer ontspannen hun werk kunnen doen.