In 1849 werd schrijver Dostojevski als lid van een groep ‘revolutionairen’ in Sint-Petersburg ter dood veroordeeld. Op de valreep kwam het bericht dat de executie niet doorging en werd hij als dwangarbeider naar Siberië gestuurd. De jonge, adellijke Alexander von Wrangel ziet de auteur voor het eerst als die al voor het vuurpeloton staat. Later leert hij hem kennen als hij zelf in Siberië officier van justitie is. Het leidt tot een hechte vriendschap die zijn gelukkigste periode kent in de tijd die ze doorbrengen in een buitenverblijf genaamd ‘De Kozakkentuin’. Door de ogen van ik-verteller Alexander krijgt de lezer een beeld van die vriendschap, de onmogelijke liefdesrelaties die beiden hebben, de wanhoop van Dostojevski over zijn verbanning, zijn pogingen gerehabiliteerd te worden, het ontstaan van enkele van zijn werken en het Rusland van de jaren 1850-1875. Brokken (1949), auteur van talrijke romans, reisboeken en literaire non-fictiewerken, schreef opnieuw een kleurrijk, meeslepend en grondig gedocumenteerd boek dat zich het best laat omschrijven als documentaire roman.