De Franse schrijver en dichter Jean Genet (1910-1986) schreef dit 'essay' c.q. novelle in 1957 voor zijn vriend en minnaar, de toen 18-jarige Abdallah Bentaga, die als circusjongen werkte. Het is een ode aan de koorddanser, maar tevens een ode aan het schrijverschap. Dit boekje markeert het einde van een donkere periode in het leven van de schrijver en is belangrijk in het oeuvre van Genet. De vertaalster geeft een uitgebreide uitleg over het essay en de plaats daarvan in het leven van Genet. Voor de huidige lezer doet het werkje nogal overspannen aan. Vooral voor geïnteresseerden in het werk van Genet.