Komrij (1944) is bij het grote publiek bekend als bloemlezer, criticus, dichter en romanschrijver, in die volgorde. 'De klopgeest' is Komrijs vierde roman en tevens het bewijs dat Komrij als romancier zijn plaats heeft gevonden. 'De klopgeest' is een evenwichtige roman. Dit verhaal over een overgangstijd speelt niet voor niets op het breukvlak van twee eeuwen: Amsterdam 1898, het jaar van de kroning van Wilhelmina. Met die laatste gebeurtenis eindigt de roman ook. In een spel met ideaal en werkelijkheid speelt het spiritistisch medium Hector de hoofdrol. Schijnbaar antagonist George, uitventer van socialistisch drukwerk, lijkt Hectors beste vriend te worden. Als altijd bij Komrij bedriegt de schijn. Beelden en karakters herinneren aan werk van Thomas Lieske en Eduardo Mendoza; Komrijs taal en zijn spel met de hoofdspelers is compleet anders: hij vlecht met gemak Gorter of een straatliedje in. Zelfs met de verhaallijn neemt Komrij een loopje: de roman kent geen echte ontknoping. Wel veel mooie zinnen, zoals deze over een polonaise in de Nes: 'Het lijkt op baantjes trekken in een veel te klein zwembad.' Kleine druk.