De ik-figuur van dit boek, die Boudewijn Büch heet, doet verslag van de moeilijke relatie met zijn door de oorlog geestelijk misvormde vader. Daarnaast vertelt hij over het kortstondige leven van zijn eigen zoontje. Lezers van ander werk van Büch (1948-2002) zullen de thematiek herkennen en zullen ook enkele verschillen opmerken met de in vroeger werk gegeven informatie. Degene om wie alles in het boek draait, is de ik-figuur. Voorafgegaan door maar liefst elf motto's worden - nogal zwaar aangezet en melodramatisch - vooral zijn emoties breed uitgemeten. De vraag of er sprake is van bestudeerde dan wel van authentieke megalomanie is bij een romantisch schrijver als Büch natuurlijk niet te beantwoorden. Ook verfilmd. Aan de 20e druk werden twee nieuwe hoofdstukken toegevoegd; de 22e druk werd door de auteur herzien met het oog op de verschijning van het vervolgdeel 'Het geheim van Eberwein'. Sindsdien ongewijzigd gebleven. Normale druk.