Een bundel zeer kritische historische essays, opgedragen aan de in 2018 overleden Italiaanse filosoof Domenico Losurdo, bekend om zijn bezwaren tegen het liberalisme. In twaalf hoofdstukken onderzoekt de Belgisch-Canadese auteur (1946) de juistheid van de interpretatie van historische gebeurtenissen of periodes, waarbij de nadruk ligt op de twintigste eeuw en de Tweede Wereldoorlog in het bijzonder. De schrijver betoogt dat de huidige presentatie van de geschiedenis in de media en het onderwijs doorspekt is met mythen met het doel de burger te verzoenen met de gevestigde orde. De media zijn in handen van een kleine elite die, om de eigen rol te verhullen, geen belang heeft bij een objectieve kijk op de geschiedenis. Zo was de opkomst van Hitler niet te danken aan brede volkssteun, maar aan moedwillige financiële hulp van industriëlen en banken. Het laatste essay is gewijd aan de val van de Sovjet-Unie; geen triomf van de democratie, zoals doorgaans wordt beweerd, maar volgens de auteur de oorzaak van de ontmanteling van de welvaartsstaat in het Westen. Om de leesbaarheid te vergroten heeft de auteur afgezien van noten in de tekst. Met bronvermelding en literatuuropgave.