Een actuele psychologische roman over sociale ongelijkheid en de duistere kanten van ons onderbewustzijn. Op een dag ligt er een riviercruiser met vluchtelingen voor de deur. De verteller wil het liefst wegblijven van problemen die niet de hare zijn, maar sinds de boot er ligt lijkt het alsof haar leven, dat tot dan toe vrijwel rimpelloos verliep, onder een vergrootglas ligt. Gedreven door de angst haar privileges te verliezen, moet ze zich tot een nieuwe werkelijkheid verhouden. Wat volgt is een gedachtestroom die doet denken aan een moderne biecht: ze probeert in het reine te komen met de meest donkere, incorrecte delen in haarzelf. In vloeiende, poëtische stijl geschreven. Met name geschikt voor literaire lezers.

Annemarie de Gee (1987) is schrijver en theatermaker. Als writer in residence maakte ze in Brussel kennis met diverse programma's van Vluchtelingenwerk Vlaanderen, die als doel hebben de positie van vluchtelingen in de stad te verbeteren. De dubbelheid die haar rol als toeschouwer met zich meebracht leidde tot dit verhaal.