De auteur (1971) publiceerde dit boek destijds als de zogenaamde debuutroman van ene Marek van der Jagt (1967). Het is een kloek boek met korte zinnen en een heldere, droog-ironische stijl. De auteur springt voortdurend van de hak op de tak. De roman speelt zich af in Wenen, in de jaren negentig van de 20e eeuw. Hoofdpersoon Marek (met vader Ferdinand, moeder Constance, broers Pavel en Daniel) wordt volwassen. Dat gaat van au. Achtereenvolgens passeren de revue: de minnaars van zijn moeder, bijles aan een mismaakte jongen, een amour fou en meisjes uit Luxemburg, de grootte van Mareks penis, professor Hirschfeld (!) die in Wenen al veertig jaar aan droomduiding doet, de dood van Mareks moeder, en geliefde Mica die Mareks kaalheid op haar geweten heeft. Popzangeres Blondie staat doodleuk naast filosoof Kant. Alles in één potpourri, in een stijl die een gevorderd auteur verraadt. Vrij kleine druk.