De Franse tekenaar Manu Larcenet (1969) maakt zichzelf tot hoofdpersoon in zijn eigen strip. Hij verkeert in een innerlijke chaos. Althans, zo tekent hij zich als ouder wordende tekenaar met een burn-out volgend op een writer's block. Hij is manisch depressief en weet dit te verbeelden in een absurde ballonstrip, waarin de auteur zichzelf op geen enkele manier spaart. In zijn hallucinaties passeren prehistorische grottekeningen, maar ook Raphael en Leonardo da Vinci. Daarnaast een mangastrip en Snoopy. Uiteindelijk heeft de tekenaar een ontmoeting met de schilder Paul Cézanne, die hem de les leest over de onbenulligheid van zijn tekeningen. Een nog diepere depressie volgt. Zijn vrouw en kinderen concluderen dat het zo niet langer kan. Op doktersadvies laten ze hun man en vader opnemen in een psychiatrische inrichting. Dit eerste deel van 'Groepstherapie' krijgt dus nog een vervolg. Deze karaktervolle ballonstrip is tegelijk meelijwekkend en hilarisch. Fraai getekend en prachtig ingekleurd. Gericht op volwassen lezers, die de uniciteit van dit stripverhaal kunnen waarderen.