Als haar school gesloten wordt voor Joodse leerlingen kan Betty Oudkerk (17) in september 1941 de opleiding tot kinderverzorgster afmaken in de Joodse Crèche bij de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam. Ze groeit op in een gezin van vijf kinderen met een moeder die na de dood van hun vader diens stoffenhandel voortzet. Het gezin heeft veel weet van de toenemende anti-Joodse maatregelen waarmee de Duitse bezetter Joden isoleert. Vanaf juni 1942 gebruiken de Duitsers de schouwburg als verzamelpunt van Joden die via kamp Westerbork in Drenthe naar de werkkampen in onder andere Polen worden gedeporteerd. Onder leiding van hun directrice slagen Betty en twee collega's er tot september 1943 in 600 kinderen te redden van deportatie. Actrice en scenariste Elle van Rijn (1967) schrijft ook romans. In deze mooie beschrijft ze op feiten gebaseerd indringend de grote moed van Betty en collega's die met veel gevaar voor eigen leven 600 Joodse kinderen het leven redden. Knap laat ze het effect zien van de anti-Joodse maatregelen op het dagelijks leven en hoe in een Joods gezin heel verschillend over hun lot werd gedacht.