Hoofdfiguur in deze roman van de veelbekroonde auteur (1938), die met zijn verfilmde roman 'Knielen op een bed violen' een breed publiek bereikte, is een jongeman, Henk, met een verstandelijke en emotionele beperking. Henk verloor zijn moeder toen hij elf was. De buren, familie van het gezin Sievez uit 'Knielen op een bed violen', vingen Henk op toen zijn stiefmoeder hem slecht behandelde. In het geheim trekt Henk op zolder de kleren aan van zijn overleden moeder. Henk trouwt met Anne, maar hun relatie lijdt onder Henks beperkingen en zijn moeizame praten. Ze krijgen een dochter die Henk adoreert, maar de breuk tussen vader en kind is onafwendbaar. De roman speelt in de biotoop van Siebelinks jeugdjaren en opnieuw komen het kweken van planten en de druk van religie naar voren. De auteur slaagt er bijzonder goed in om de aparte belevingswereld, het slome denken en praten van Henk op te roepen. In interviews omschreef de auteur zich als een geestverwant van zijn personage, een eenvoudige van geest. Een ijzersterke psychologische roman, geschreven in een rake, beknopte, meeslepende stijl.