Sinds 1954 worden ieder jaar besloten bijeenkomsten gehouden waarop de groten der aarde op politiek en economisch gebied vrijelijk en vertrouwelijk kunnen discussiëren over met name de oost-westverhouding en de globalisering. Deze Bilderbergconferenties (genoemd naar het hotel waar de eerste bijeenkomst gehouden werd) zijn door hun geheime karakter voer voor complottheorieën. NIOD-researcher Aalders stuitte in Londen op informatie over de wijze waarop de Britse regering de bijeenkomsten volgde. Op basis hiervan reconstrueert hij de 'organisatie en werkwijze van een geheim Trans-Atlantisch netwerk', zoals de ondertitel luidt. 'Britse bemoeienis met de Bilderberg-conferenties' was een betere titel geweest, want Aalders maakt niet hard dat ook andere regeringen er op dezelfde wijze mee omgingen. De eenzijdige gerichtheid op Britse bronnen maakt ook dat hij saillante gebeurtenissen waar Bilderbergvoorzitter prins Bernhard bij betrokken was (zoals de kwestie Nieuw-Guinea in 1962) niet eens vermeld. Wel rekent hij af met het complotdenken over de conferenties en geeft hij bronnen weer. Met enkele in zwart-wit getekende portretten van deelnemers, de tekst van een aantal documenten (op groen papier), literatuur, eindnoten en een register. Het eerste serieuze boek over de Bilderberg-conferenties, maar zeker niet de definitieve monografie daarover.