Mirza Ghulam Ahmad (1835-1908) is de stichter van de islamitische Ahmadiyya-beweging in India. Hij staat bekend als iemand die trachtte anti-islamitische theorieën te weerleggen. Dit boek is een vertaling van een deel van zijn boek getiteld 'Goetba Ilhamiyya' ('De geïnspireerde preek'), een preek die hij in het Arabisch hield in 1901 en waarbij zijn volgelingen stelden dat hij goddelijk geïnspireerd was. Centraal staat het offer dat de edelste daad zou zijn in de islam. Ahmad stelde dat hij de beloofde messias was en een profeet, zij het niet een wetgevende profeet. In 1914 splitste de Ahmadiyya-beweging in een deel dat stelde dat Ahmad geen profeet was maar een hervormer. De beweging heeft in diverse landen afdelingen, waaronder Nederland, en wordt door een groot deel van de islamitische wereld gezien als onislamitisch. In de appendix van dit boek staat de geloofsverklaring van Ahmad. Pocketuitgave; normale druk.