Een beknopte (37 p.), postuum uitgegeven dichtbundel waarin dichter Aleidis Dierick een eerbetoon brengt aan de man met wie zij tot zijn dood heeft samengeleefd. In de bundel tast Dierick voorzichtig naar de kern van de man. Ze onderzoekt zijn karakter, omgeving en hun relatie, die gekenmerkt werd door een vage dreiging en een strijd uit het verleden. Aan het slot van de bundel komen thema's van verlatenheid en aanvaarding naar voren, met de man die vertrekt en de vrouw die achterblijft, alleen en schrijvend over haar liefde voor hem. De gedichten zijn in observerende, beeldende stijl geschreven, met veel ruimte voor natuurbeelden en in het 1e en 3e deel van de bundel zeer korte, staccato zinnen. Met name geschikt voor de meer geoefende poëzielezer.

Aleidis Dierick (Borgerhout, 1932 - Mere, 2022) was een Belgische schrijver en dichter. Ze publiceerde gedichten in diverse literaire tijdschriften en haar werk vond meermaals de weg naar gezaghebbende bloemlezingen, zoals 'Dichters van deze tijd', 'Groot Nederlands Verzenboek' en 'De 100 beste gedichten van deze eeuw’.