De jonge en ambitieuze econoom Thomas Kiefer wordt dood aangetroffen kort na zijn succesvolle lancering van een cryptomunt die op korte termijn de euro zou moeten vervangen. Kiefer had aan commissaris Ludo Deckers van de Antwerpse politie, half op rust gesteld maar freelance toch nog aan het werk, verteld dat hij zich bedreigd voelde en dus is moord een logische piste in het onderzoek. Dat leidt Deckers naar het mondaine Knokke van Kiefers schoonfamilie waar verschillende hooggeplaatsten een en ander aan familiegeheimen te verbergen hebben. De tweede politieroman van deze Vlaming (1955) hangt aan elkaar van toevalligheden, verdachten en daders waarbij de personages niet veel aanleiding nodig hebben om af te geven op alles wat maar kan: de politiek, de kerk, allochtonen, milieuactivisten en nog veel meer. En dit alles in een grof taaltje dat letterlijk de toogpraat niet overstijgt en hoe langer hoe meer de lezer ergert. Ook de manier waarop de agenten hun werk doen of niet wordt als een karikatuur voorgesteld. Om vlug te vergeten.