Lutz Bassmann is één van de schrijversnamen van de Franse auteur Antoine Volodine (ook weer een pseudoniem). Hij schrijft 'postexotische' romans, een moeilijk te catalogiseren genre dat zich kenmerkt door een postapocalyptisch landschap met ontheemde personages. Dat kunnen mensen zijn, maar ook mensachtigen of dieren, en ze kunnen even goed ondergronds leven als in getto's of concentratiekampen. In deze roman komt Gordon Koum terug in zijn stad, maar die is platgebombardeerd en totaal uitgebrand en daarbij is zijn hele gezin omgekomen. Koum gaat zitten op een rotsblok en geeft zich over aan de nucleaire straling. Zijn enige metgezellen zijn een oude lappenpop en een dood roodborstje. Met behulp van zijn buiksprekersstem laat Koum hen verhalen vertellen, om de tijd tot zijn dood door te brengen. Die vaak surrealistische verhalen gaan over krankzinnige profeten, bootvluchtelingen, mensen die in het puin ingesloten zitten of vreemde vogelachtige wezens. Geen traditionele roman dus en zéker geen vrolijk universum. Goed vertaald met een zeer verhelderend nawoord van de vertaalster. Eerste in het Nederlands vertaalde werk van de auteur (1950).