Het leven van Lizzy (10) wordt in beslag genomen door de ziekte van haar oudere zus Laura. Zij is opgenomen in een kliniek omdat ze niet wil eten en drinken en Lizzy heeft het daar erg moeilijk mee. Daarom heeft ze gesprekken met een 'praatjuf' (therapeut), die haar de opdracht geeft om een dagboek bij te houden. In het begin is dat lastig maar na verloop van tijd leert ze om haar gevoelens te verwoorden: een mix van angst, boosheid en verdriet. Langzamerhand wordt via de dagboeknotities duidelijk wat er precies aan de hand is. Tussendoor is er ook ruimte voor leuke dingen zoals de geboorte van kleine poesjes, waarvan ze er één mag houden, haar verjaardag en Kerst. Daardoor wordt het niet te zwaar. Inlevend geschreven verhaal over emoties en het verwerken van verdriet. De auteur hanteert een eigentijdse toegankelijke stijl, maar soms is het taalgebruik iets te volwassen. Het verhaal speelt zich af in een protestants-christelijke setting, waar op een natuurlijke manier vorm aan is gegeven. De kleine speelse tekeningen tussen de teksten vullen het verhaal goed aan. Protestants-christelijk meidenverhaal met diepgang. AVI-M5. Vanaf ca. 10 jaar.