De auteurs noemen zich 'corporate rebels' en waren ontevreden met hun werkgevers, die hen als kleuters behandelden. Ze vonden dat de te ver doorgevoerde scheiding tussen 'denkwerk' en 'manueel werk' (behorend bij directief leiderschap) niet meer van deze tijd was. Ze stellen dat je met een meer anarchistische en autonome benadering beter gemotiveerde werknemers krijgt, waardoor een team/bedrijf beter presteert. Daarom namen ze ontslag en onderzochten dergelijk hedendaags bestaand leiderschap. Ze signaleerden acht trends en destilleerden daaruit drie principes: forceer niet maar inspireer; experimenteer continue en creëer een beweging. Ze hebben hun ideeën, bevindingen, adviezen en conclusies vastgelegd in dit studieboek, met de nadrukkelijke opmerking dat het geen doctrines zijn die strikt nageleefd moeten worden. Het dienende en zelforganiserende ondersteunend leiderschap dat het duo 'corporate rebels' uitkoos en onderzocht, is een vorm van leiderschap die de voorkeur heeft van veel ervaren kenniswerkers en aansluit bij de theorie van situationeel leiderschap van Hersey & Blanchard.